Laten we het voorbeeld nemen van een bedrijf dat de door de verschillende afdelingen gemaakte kosten wenst te vergelijken. Om deze informatie te bekomen, zal de beheerder een analytische sectie Afdeling aanmaken. Vervolgens zal hij de verschillende afdelingen binnen het bedrijf specificeren door de overeenkomende analytische rekeningen te definiëren : Administratie, Productie, Marketing, Verkoop, ...
Door het criterium afdeling te definiëren, heeft de beheerder nuttige informatie kunnen bekomen voor zijn bedrijfsvoering. Tegelijk wenst hij de kosten en opbrengsten per behandeld dossier te vergelijken. Hiervoor zal hij een tweede analytische sectie, Dossier, aanmaken. Net als voor de afdelingen zal hij achteraf de overeenkomende analytische rekeningen definiëren, dit is de naam van de verschillende dossiers : Bellemans, De Jonghe, Janssen, ...
Het bedrijf heeft drie vertegenwoordigers voor de drie gewesten van het land : Brussel, Vlaanderen en Wallonië. Om de behaalde resultaten te analyseren, zal enkel één analytisch plan (Vertegenwoordiger of Gewest) gedefinieerd worden, en niet twee daar beide criteria identiek zijn. Immers, bij het definiëren van verschillende analytische secties, dient steeds nagegaan te worden of de secties ook daadwerkelijk met onafhankelijke criteria overeenkomen, teneinde extra invoerwerk te vermijden zonder noodzakelijk de kwaliteit van de analyses te verbeteren.
De analytische boekhouding kan nuttig zijn ook al interesseert u zich niet direct voor de vergelijking van kosten en opbrengsten. Een analytische sectie Vertegenwoordiger laat bv. toe de verkopen per vertegenwoordiger uit te splitsen; de resultaten van de analytische boekhouding kunnen dan achteraf gebruikt worden voor het berekenen van de commissielonen.